بنام خالق هستی

وفا داشته باش

ای کاش او را نمیدیدم وای کاش با او آشنا نمی شدم که اینگونه پشیمان و افسوسهای زیادی بکشم

حال که در دام او افتادم حال که در دریای بیکران عشقش دارم غرق می شوم باید برای خود فکری کنم تا به هلاکت نیفتم

ودر عالم خود دیوانه نشوم و اگر فکری نمی توانم جور کنم باید وابسته به خدای باشم

که او مرا در این دام عشق،در این دریای بیکران واگذار کرد که مرا ازاین بلای بزرگ نجات دهد

و وابسته به او باشم که چرا خدای بزرگ خدای که زمین، آسمان و همه چیز را آفریدی نمی توانی

مرا از یک بشر به آسانی نجات دهی و دلی با رحم واگذار او کنی تا اندکی وفا داشته باشد و اندکی درک داشته باشد که دیگران را درک کند.